Isidorus Hispalensis

De Viris Illustribus
Caput XL

Sancti Isidori, hispalensis episcopi. De viris illustribus. Caput XL. Migne, Patrologia Latina Volumen 83. 1815-1875.

53. Gregorius Papa Romanae sedis apostolicae praesul, compuctione timoris Dei plenus et humilitate summus, tantoque per gratiam Spiritus Sancti scientiae lumine praeditus, ut non modo illi praesentibus temporibus quisquam doctorum, sed nec in praeteritis quidem par fuerit unquam. Hic in exordio episcopatus edidit librum Regulae pastoralis directum ad Johannem Constantinopolitanae sedis episcopum. In quo docet, qualis quisque ad officium regiminis veniat, vel qualiter, dum venerit, vivere, vel docere subjectos studeat.

54. Idem etiam, efflagitante Leandro episcopo, librum beati Job mystico ac morali sensu disservit, totamque eius prophetiae historiam triginta quinque volumnibus largo eloquentiae fonte explicuit. In quibus quidem quanta mysteria sacramentorum aperiantur, quantaque sint in amorem vitae aeternae preacepta vel quanta clareant ornamenta verborum, nemo sapiens explicare valebit, etiam si omnes artus ejus vertantur in linguas.

55. Scripsit etiam, et quasdam epistolas ad praedictum Leandrum, e quibus una in eisdem libris Job titulo praefationis adnectitur; altera eloquitur de mersione baptismatis, in qua inter caetera ita scriptum est: Reprehensibile, inquit, esse nullatenus potest infantem in baptismate mergere, vel semen, vel ter, quando in tribus mersionibus personarum Trinitatis, et in una potest Divinitatis singularitas designari.

56. Fertur tamen idem sanctissimus vir et alios libros morales scriptisse, totumque textum quattuor Evangeliorum sermocinando in populis exposuisse, incognitum scilicet nobis opus. Felix tamen et nimium felix, qui omnium studiorum ejus potuit cognoscere. Floruit autem Mauricio Augusto imperatore. Obiit in ipso exordio Phocati Romani principis.